„W odpowiedzi na pismo z dnia 12 sierpnia 2011 roku dotyczące sofy BEDDINGE, proponujemy zwrot towaru. Prosimy o kontakt celem umówienia terminu odbioru sofy BEDDINGE. Pieniądze za zwracany towar możemy przekazać na Pana konto (wówczas prosimy o podanie numeru rachunku bankowego), lub możemy wypłacić w sklepie IKEA Poznań. Prosimy o kontakt ze sklepem IKEA w celu omówienia szczegółów.”

Tak oto, zakończyła się nasza przygoda, ze składaną sofą, a właściwie z trzema składanymi sofami BEDDINGE, które zgrzytały, zapadały się i pękały, a które IKEA wymieniała nam bezproblemowo i to bez paragonu!*

Z jednej strony szkoda, bo owe łóżko to całkiem udany mebel, którego próżno szukać w zwykłych salonach meblowych, gdzie wciąż króluje płyta pilśniowa i wiejski sznyt obić, a z drugiej dobrze, bo perspektywa spania, w niezmiennej pozycji do samego rana, była źródłem wielkich stresów dla naszego małżeństwa.

Obecnie zrezygnowaliśmy całkowicie z (nazwijmy to) „wynalazku o nazwie łóżko”, śpiąc na dwóch, sprężynowych materacach, wprost na podłodze. Teraz jest cicho, a ja dodatkowo, mam poczucie bezpieczeństwa, odsuwając w niepamięć traumę z dzieciństwa – wtedy to, będąc u cioci na wakacjach, spadłem, a właściwie „skulnąłem” się z łóżka na podłogę, łamiąc sobie obojczyk! Wystarczył upadek z trzydziestu centymetrów, by przez następny miesiąc chodzić z gipsem. A że gipsu wtedy, „był ci dostatek”, w przeciwieństwie do najzwyklejszych produktów codziennego użytku, więc ogipsowali mnie solidnie. – Co chłopczyku? Chciałbyś czekoladę, pomarańczko, szyneczkę, nowe buty? Nic z tego… tu masz dwa kilo gipsu gratis! – z takiego pewnie założenia wyszedł chirurg, w zabiegowym. Pół biedy, gdyby była zima. Wtedy po prostu wdziewałbym sam sweter bez podkoszulki, a na to kurtkę. Ale było lato. Dodam, że bardzo ciepłe lato i ten miesiąc wspominam, jakbym chodził z baranią skórą na plecach.

Zresztą wakacje „u cioci” to była prawdziwa sztuka przetrwania. Prawdziwa selekcja naturalna. Tam topiłem się, tam łamałem obojczyk, tam najadłem się do syta maku, wprost z makówek i zasnąłem w przydrożnym rowie, tam wbiłem sobie w dłoń drzazgę wielkości połowy zapałki, którą de facto, mam w dłoni do dziś i tam też nadepnąłem bosą stopą, na zbite denko od butelki, że aż „wyszła górą”. Na szczęście ciocia, zaradna kobieta, siostra mojej mamy, miała na wszystko proste, wiejski rady. Złamany obojczyk próbowała nastawić i nie powiem trochę bolało. Denko od butelki wyciągnęła własnoręcznie, po czym udaliśmy się do… nie nie nie – nie do szpitala, a do „mądrej” we wsi. Po co do szpitala? Przecież to tylko pół butelki wbite w stopę. „Mądra” przepisała okłady z ziół i kilka dni gorączkowałem.

Ale najlepsza rada była na wbitą drzazgę. Były to kąpiele we wrzątku, z mydłem, żeby drzazga zmiękła! Rękę, ciocia z „mądrą”, wkładały mi na siłę, do garnka z ukropem, a kiedy już wyłem wniebogłosy, wyciągały. Chyba pomogło bo drzazga tkwi w palcu do teraz, a komplikacji żadnych nie miałem. Właściwie to od pewnego czasu mam pewne podejrzenie, że drzazga przemieściła się z kciuka lewej ręki, do ramienia ręki prawej, bo tam ją ostatnio wymacałem, co zresztą ponoć jest możliwe.

Ale wracając do tematu.

Teraz już nie muszę umartwiać się upadkiem z wysokości trzydziestu centymetrów (z perspektywą złamania obojczyka) bo śpię ledwie na wysokości dziesięciu centymetrów, ani serenadą skrzypiącej, metalowej konstrukcji łóżka, bo materace są prawie bezgłośne. Młodsza córka, która w środku nocy przeprowadza się pomiędzy mnie, a żonę, w celu wypłacenia kilku kopniaków, za dzienne zakazy i przykrości, jakich (w jej mniemaniu) doświadcza, z naszej strony, też ma ułatwione zadanie i nie musi się wydzierać w środku nocy, że nie może nań wejść. Słowem: brak łóżka, nie oznacza wcale braku komfortu, a patrzenie na Indian z Amazonii z politowaniem, bo śpią pokotem, gdzie bądź, nie do końca jest słuszne.

* Dla niewtajemniczonych podlinkowuję całą, kilkuletnią historię, pękającej, rozjeżdżającej i trzeszczącej ramy sofy BEDDINGE.

IKEA

IKEA czyli sprawa rozpatrzona pozytywnie

IKEA kam bek

IKEA czyli kolejna reklamacja